Andy Marcelissen
“Coach van de Veteranen”
WANROIJ – Andy Marcelissen Zuid-Nederlands Kampioen 2004. Na begin januari het seizoen te hebben geopend met het Brabants Kampioenschap, sluit Andy Marcelissen ook het seizoen af met een titel. Zaterdag won hij in Wanroij het Zuid-Nederlands Kampioenschap als ‘Coach van de Veteranen’.
Het is de tweede keer dat Marcellissen zich kampioen van Zuid-Nederland mag noemen. In 1998 won hij de strijd tussen de vier beste tonpraters uit Brabant en de top vier van Limburg voor de eerste maal. Maarten van Brug kon zijn titel van vorig jaar niet prolongeren, maar sleepte wel de publieksprijs in de wacht met zijn creatie van Piet Put de Golfer.
De derde en de vierde plaats gingen naar Limburg. Jan Geraedt als ‘Janus de Hulpsinterklaas’ en Ger Frenken als ‘De Sollicitant’ werden respectievelijk derde en vierde. Hierdoor is vrijdag en zaterdag tijdens de gala-avonden de verhouding tussen Brabant en Limburg eerlijk verdeeld.
Zuid-Nederlands kampioenschap tonpraoten. Grote Klasse!!!
Zaterdag 13 maart j.l. hebben de Zuid-Nederlandse Kampioenschappen tonpraoten plaatsgevonden in ’t Wapen van Wanroij te Wanroij. Jaarlijks, zo rond de tijd van Halfvasten, vindt dit spectaculaire evenement plaats. Voor de 26e keer organiseerde Stichting Carnavalsactiviteiten Land van Cuijk deze kampioenschappen, doch de laatste acht edities onder de noemer van Zuid-Nederlands Kampioenschap waarbij 8 tonpraoters, afkomstig uit Brabant en Limburg, hun beste kunnen wilden laten horen en zien aan een breed publiek.
Bij de kaartverkoop in januari j.l. bleek al snel dat dit evenement goed in de markt ligt, want binnen een mum van tijd waren de avonden (drie in totaal) totaal uitverkocht. Ook dit jaar waren er wederom enkele honderden personen die geen toegangskaarten konden bemachtigen.
Zowel niet voor het kampioenschap, als de Gala-avonden die het aankomend weekend nog zullen plaatsvinden. Tijdens de Gala-avonden komen de beste vier tonpraoters van het onlangs gehouden kampioenschap terug naar Wanroij om de kijkers nogmaals een grandioze avond te bieden, welke dan ook tevens wederom omlijst wordt door super attractief entertainment.
Het draaide zaterdag 13 maart echter om het kampioenschap, alwaar de crême de la crême onder de tonpraoters op de bûhne verscheen, en alle aanwezigen aan zich wisten te binden met al hun kwats en wazel. De buutkampioenschappen beloven eenieder een heerlijk avondje uit, en er kan hartstochtelijk gelachen worden.
De spits werd afgebeten door “Gerrit de bouwvakker”, vertolkt door Gerrit van de Water uit Helmond. Gerrit, viervoudig winnaar van de Zilveren Narrenkap, vertelde over de problemen die zoal alle dagen voorkomen in de bouw. Hierna volgde “Hannes de Campingeigenaar” (Hans Eijkemans uit Rosmalen),die reeds in het verleden al Brabants Kampioen en Kampioen van de Peel werd, en zijn eerste jubileum vierde vanwege het feit dat hij nu 11-jaar tonpraoter is. Hij gaf een uiteenzetting van een gewezen boer als nieuwe campingeigenaar. Zijn camping heette “Zeezicht m.g.o(met goeie ogen)”. Hij had zijn hele leven lang geboerd….,vooral als hij seven-up gedronken had. Zijn campingauto, een Smart, werd door zijn vrouw middendoor gezaagd. “Gedeelde smart is halve smart”, zei ze. De stallen die omgetoverd waren in een groepsaccomodatie, werden wat opgesierd met diverse spreuken, zoals; “Waar nu de kinderen zitten te krijten, liepen vroeger de vêrrekes te………”. Na Hannes was het de beurt aan “Piet Put de Golfer” (Maarten van Brug uit Aarle-Rixtel, winnaar 2003). Met zijn gekleurde caddy (Hool in Wan), en uitgedost in fraaie golfkledij wist hij het publiek goed te bespelen. Op de golfbaan sloeg hij bij hole 15 de bal ver buiten het veld, zodat deze opgespoord moest worden. Er werd zelfs een lesbisch kerkhof voor afgegraven, en zodoende lag er nu een hele bult potgrond. Tijdens een van zijn toernooien was er een boom op zijn jaquar gewaaid, en stond er in de krant te lezen: “Piet Put bezit jaquar met stamboom”. Leuke kwinkslagen wist hij te maken met Saddam Hoessein, zou ‘t ’n broer van Johnny Hoes zijn. Zo langzamerhand was het de beurt aan “Jaerkes in de tent gelokt”(Pierre van Helden uit Melderslo), eveneens een allround kampioen die zijn sporen in Brabant en Limburg verdiend heeft. Het was een genoegen om naar zijn kampeerervaringen met vrouw en kinderen te luisteren. Na de pauze werd Sinterklaas binnengehaald op toepasselijke wijze. “Janus de hulp Sinterklaas”(Jan Geraedts uit Asenray-Roermond) was nog in ’t land, en had nog enkele kadootjes en pakketjes voorhanden. Zijn kostuum had ie zelf moeten betalen, maar zijn baard was aftrekbaar. Onlangs had hij nog kontakt gehad met het koninklijk huis. “Hallo Mabel; “Mijn naam is ook Klaas”. “Ik heb ook een boot, en je mag mijn staf ook eens vasthouden”. Nog niet zo lang geleden bezocht hij ook een moskee. Daar hadden ze de Sint al verwacht, want er stonden buiten al 500 paar schoenen klaar. En zo te zien, constateerde de Sint, was er binnen ook al gestrooid. “De jongste telg van de hulp Sinterklaas wordt klaarblijkelijk handelaar in tweedehands auto’s, want hij heeft Sinterklaas al tweemaal bezeikt”. Na afscheid te hebben genomen van de Sint, was het de beurt aan; “In Sjeufke zit muziek”(Jo Adriaens uit Maastricht), die in zijn loopbaan al veel heeft meegemaakt met Nederlandse artiesten. Met een aaneenschakeling van gestroomlijnde zinnen met o.a. Peter Koelewijn, Henk Wijngaard, Corrie Brokken en nog diverse andere klinkende namen, kreeg hij de handjes van het publiek op elkaar en werd menig traantje weggepinkt van het lachen. Het venijn van het kampioenschap zat echter in de staart van de lange reeks van buutreedners. De “Coach van de Veteraonen”(Andy Marcelissen uit Raamsdonksveer) deed een boekje open over zijn veteranenteam waarvan hij al jarenlang coach is. Zijn team deed het zo goed dat ze stijf onderaan stonden in de competitie. “Hoe kan het ook anders, met 0 doelpunten voor en 194 tegen. Nog even en hij was ervan overtuigd dat ze zouden degraderen naar de Dames-competitie. “Tot een 0-8 achterstand kunnen wij het nog aardig bijbenen, maar dan moeten we nog 85 minuten”, aldus de coach.
Coach: “Goof is ons langste lid. Na de wedstrijd is hij een halve meter langer, want hij groeit in de wedstrijd”. Een van mijn geliefde spelers is Eugène. “Hij is van de verkeerde kant, en is daarom dan ook mandekker”. “Eugène heeft al 37 eigen doelpunten gemaakt, en vond het dan ook prachtig dat ze op hem sprongen”. Tijdens de rust stond Eugène ook altijd klaar met lippenstift en mascara. “Hij maakte zich op voor de tweede helft”, aldus een uitgelaten coach.
Een pracht van een verhaal dat vele malen bejubeld werd door een dolenthousiast publiek.
Als laatste trad “De Sollicitant”(Ger Frencken uit Roggel) voor het voetlicht. Het leven was een groot feest, en het bleef niet bij èèn sollicitatie. De Limburger deed een poging om een baan in de wacht te slepen, doch hij struikelde nogal eens over de verplichtingen waaraan hij moest voldoen.
Tussen de diverse buuts door kon het publiek ook op en top genieten van het Showballet “Poertwa” (uit Liessel), onlangs nog 2e bij de Europese Kampioenschappen. Zo ook van het duo; “Stenzel en Kivits”, die een fantastisch muzikaal programma opvoerden. “Het Boekels Kwartierke” vermaakte een overvolle zaal met al hun grappen en grollen en zorgde voor een perfekte afsluiting van het showprogramma.
Alle buutreedners werden beoordeeld door een 7-koppige jury, doch deze had de moeilijke taak om de kampioen van 2004 aan te wijzen. Het niveau was ook dit jaar weer bijzonder hoog, en het verschil in punten bij de top drie was dan ook zeer gering. Alvorens de einduitslag bekendgemaakt werd door de voorzitter van de jury (Wiel Zeelen), werd onder een staande ovatie de publieksprijs uitgereikt aan “Piet Put, de Golfer”, die met deze buut de harten wist te stelen van het enthousiaste publiek. De voorzitter sprak van een komisch blijspel, wat deze avond hier ten tonele was gebracht. De jury wees “De coach van de Veteraonen”, Andy Marcelissen, aan als Zuid-Nederlands Buutkampioen 2004.
Kampioen 2004
Andy Marcelissen (36) uit Raamsdonksveer had een zware avond achter de rug. Zijn overwinning deed hem kennelijk goed, want kampioen worden van Zuid-Nederland is niet niks. Zeker niet als je ziet welke collega’s je deze avond aantreft hier in Wanroij. “Een zwaar bevochten zege waar ik een heel jaar van kan genieten”, aldus een trotse winnaar.
“Vanaf 1992 houd ik me intensief bezig met het buutreednen, en in mijn nog korte carrière heb ik vier Brabantse Kampioenstitels weten te behalen”.
Andy is een geboren buutreedner, want als geen ander weet hij zijn publiek te bespelen en te laten schaterlachen. De buuts die ik breng zijn van mezelf, doch ze zijn nooit af. De buut van vanavond schreef ik in 1996 en tot op heden wordt er nog altijd aan bijgeschaafd. Dat is het leuke van het buutreednen. Over de organisatie is hij kort maar krachtig; “Perfekt, kan nie beter”. Het aankomend weekend tijdens de Gala-avonden; “We gaan er weer voor”.