Berry Knapen
“D’n ouwe van Deursen”
Wanroij – Vrijdag 25 maart jl hebben de Zuid-Nederlandse Buutkampioen- schappen plaatsgevonden in ’t Wapen van Wanroij te Wanroij. Jaarlijks, zo rond de tijd van Halfvasten, vindt dit spectaculaire evenement plaats. Voor de 33e keer organiseerde Stichting Carnavalsactiviteiten Land van Cuijk dit kampioenschap, doch de laatste vijftien edities onder de noemer van Zuid-Nederlands Kampioenschap, waarbij 8 tonpraoters afkomstig uit Brabant en Limburg hun beste kunnen laten horen en zien aan een breed publiek. Vrijdag 1 en Zaterdag 2 april vinden er nog Buutgala-avonden plaats, waarbij de vier beste tonpraoters van het kampioenschap terug naar Wanroij komen om het publiek nogmaals een grandioze avond te bieden, welke dan ook tevens omlijst wordt door entertainment, zang en dans.
Het draaide vrijdag 25 maart echter om het kampioenschap, alwaar de crême de la crême onder de tonpraoters op de bühne verscheen en alle aanwezigen uit alle hoeken van Brabant en Limburg aan zich wisten te binden met al hun kwats- wazel en zèver. De lachspieren werden bij eenieder op de proef gesteld en gezien de reacties vanuit de zaal slaagden de artiesten daar bijzonder goed in.De avond werd geopend door bandparodist “Animolly “ die leuke interacties met het publiek had en met zijn grimassen en grollen een goede opwarmer bleek te zijn voor de tonpraters die nog zouden komen. Als eerste buutreedner kwam “Matje van alle merrendje thoes”, vertolkt door Math Cremers uit Stramproij, in de buutton. Middels een helder en verfrissend verhaal maakte hij het publiek duidelijk dat hij vele markten oa. Vlooienmarkt, Kerstmarkt, Koninginnemarkt, Kaasmarkt en zelfs de Lingeriebeurs Kamasutra had bezocht. Met zijn Trees deed hij dan ook graag inkopen maar dat viel hem ook wel eens zwaar. Hierna volgde “Sjefke Kiep” (Ad Vermeulen uit Chaam) en kwam uiteraard op met de Nederlandse vlag ( Peej-Bah ). Zijn uiteenzetting over de Spelen waarbij hij vergezeld werd door Erica Terpstra bracht veel kolder met leuke woordspelingen met dubbele betekenissen teweeg. Als derde tonprater kwam “De oranje supporter” (Jan Geraedts uit Beesel) in de buutton. Met veel ophef vertelde hij over zijn geliefde TV-programma op de zaterdagavond nl. de Bundesliga. Dat mag ook wel want er verliest tenslotte toch altijd ene duitser, zegt ie. Zijn ervaringen en belevenissen met het Nederlandsteam bracht hij met veel bravour en werd door het publiek goed opgepikt. Hierna volgde “D’n ouwe van Deursen” (Berry Knapen uit Heeze). In de wandelgangen hoorde je menigeen al fluisteren; “Dè is unne verrekte goeie” en dat bleek ook wel te zijn. Oud worre dè was volgens van Deursen verrekkenis lastig. Hij leek wel ’n goudvis en had slechts ’n geheuge van drie seconden. Wanneer je dit een paar keer aan het publiek vertelt dan weet je wel hoe laat ’t is. Als geen ander wist hij de zaal te beroeren en ’t was van begin tot eind schaterlachen geblazen.
Na de pauze werd afscheid genomen van Jos van Gemert (zelf jarenlang tonprater) als 33j-bestuurslid van Stichting Carnavalsactiviteiten Land van Cuijk. Als mede-oprichter werd Jos bedankt voor zijn lange staat van dienst en werd hem een lintje (niet van Trix) omgehangen en werd hem een blijvende herinnering aangeboden. Dat het tonpratersgilde niet alleen uit mannen bestaat, werd duidelijk toen “Jumbo Jet” (Conny Opbroek uit Haelen) in de buutton verscheen. Middels een sfeervolle uiteenzetting vertelde ze over het wel en wee tijdens haar vele vluchten. Als stewardess en gezagvoerder Vlademir Kotzak maakten zij vluchten van je van het en wanneer het iedereen goed was bevallen nodigde zij eenieder weer uit om te vliegen met Jet.Als zesde tonprater verscheen “De Lolligste thuis” (Andy Marcellissen uit Raamsdonksveer) in de ton. Hij had ontzettend last van spierpijn. Vooral aan zijn sluitspieren….dus dat was opletten geblazen. Als een van de 15 kinderen moest hij het thuis vaak ontgelden maar zijn oudste broer Jo was meestal de klos. Alle kinderen waren geboren in april en dus verwekt in de zomer. Zijn vader had dan blijkbaar de meeste tijd om in zijn moeder te steken. Het publiek genoot intens van zijn hilariteit.Hierna was het de beurt aan “Golve is mien lös en mien laeve” (Har Daniëls uit Herkenbosch). Harry de Putter was met vele BN-ers uit golfen gegaan en trachtte hen deze mooie tak van sport bij te brengen. Dat het ondanks de goede adviezen niet altijd over rozen ging werd het publiek uitvoerig en kostelijk verteld. Als laatste verscheen “De Hells Angel” (Jan Strik uit Someren) ten tonele. Een smaakmaker en ouwe rot in het vak. Een supersnelle jongen met een kostelijk verhaal over zijn Hells Angels, liet eenieder genieten van zijn belevenissen.
Tot slot van de avond waren het “De Trumpet Stars” die met hun muzikale klanken de sfeer in de zaal wisten op te voeren tot ongekende hoogte en kon de jury zich beraden over het tonpratersgilde wat deelgenomen had aan dit Kampioenschap van Zuid-Nederland. Alle buutreedners werden beoordeeld door een deskundige jury, doch deze had ook dit jaar weer de moeilijke taak om de kampioen 2011 aan te wijzen. Het niveau van de tonpraoters was erg hoog. De voorzitter van de jury (Wiel Zeelen) wist de spanning aardig op te voeren en maakte uiteindelijk bekend welke tonpraoters op 1 en 2 april a.s. terug naar Wanroij komen tijdens de Gala-avonden. Op de vierde plaats eindigde “De Hells Angel”. Derde werd “De Lolligste thuis” en als tweede eindigde “De Oranje Supporter”. Als winnaar van de Zuid-Nederlandse Buutkampioenschappen 2011 werd uitgeroepen; “D’n ouwe van Deursen” (Berry Knapen). Met zijn buut wist hij de harten te stelen van het dol-enthousiaste publiek en als bekroning op zijn titel werd hem ook de publieksprijs toegekend.
“D’n ouwe van Deursen” (Berry Knapen uit Heeze), vorig jaar ook al winnaar met zijn buut; “De Jarige Jop” van dit kampioenschap, was ook nu weer zo trots als een pauw. Hij geniet er zelf intens van als hij mensen kan laten lachen en genieten. Het geeft hem veel voldoening want daar doet hij het tenslotte ook voor. Hij is als geen ander duidelijk herkenbaar in zijn typetjes en het tonpraten is zijn lust en zijn leven. Er zullen ongetwijfeld nog vele buuts van hem volgen want de passie is er nog volop. In Wanroij voelt hij zich zeer goed thuis, want de organisatie is daar perfekt en het ontbreekt er aan niets. De stemming is hier opperbest en de waardering voor alle tonpraters is super. Het is nog steeds een eer om hier deze prijs te kunnen en mogen winnen. Voor de vierde keer win ik de prijs van Zuid-Nederlands kampioen en als het aan mij ligt is dit niet de laatste. Vrijdag 1 en Zaterdag 2 april a.s. kom ik weer graag terug naar Wanroij voor de Gala-avonden en kunnen alle aanwezigen genieten van een gezellige kletsavond. “Ik ga er voor en ook dan wil ik vlammen”, zegt de kersverse kampioen. Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd, maar maak je daar maar geen zorgen om want het wordt ook dan…..Super, reken maar!